به گزارش خبرهای دیمه، «مواظب هستیم افرادی که قبلا در مسئولیت بودهاند، جا پا خوش نکنند، نظام حزبی باید در کشور حاکم شود.
صادقانه میگویم، اگر آقای پزشکیان نیز بخواهد روشی را طی کند که قرار نیست اتفاقی افتد، باید در صحنه باشیم، تعارف نداریم.
سر انتخاب استاندار و فرمانداران در سه شهرستان (پردیس، دماوند، فیروزکوه) کوتاه نیاییم، افرادی که هستند باید بروند، خوش آمدن، ارادت داریم و زحمت هم کشیدند، ولی همه باید بروند.»
این سه بند، بخشی از سخنان مصطفی کواکبیان دبیرکل حزب مردم سالاری در همایش تجلیل از فعالان ستاد انتخاباتی پزشکیان در شرق استان تهران بود، سخنانی که بیش از هر چیز رنگ و بوی سهم خواهی و خط و نشان کشیدن برخی اصلاحطلبان برای پزشکیان و دولت چهاردهم دارد.
این گونه سهم خواهیها از دولت چهاردهم این روزها بسیار دیده و شنیده میشود، تا جایی که آذری جهرمی چندی پیش در پلتفرم ایکس مینویسد: «در حالیکه «پیرمرد پرحاشیه سیاست» آمریکا کناره گیری کرد، «پیرمردان پرحاشیه سیاست» ایران همچنان مشغول مجاهده اند.» یا محمدجواد ظریف در رسانه ملی به صراحت میگوید: «بزرگان و ریشسفیدان احزاب و سیاسیون سهمخواهی نکنند.»
مشخصاً با تغییر دولت برخی دیدگاهها و شیوهها در اجرا تغییر میکند، این تغییرات همواره با تغییر مسئولان بخصوص مسئولان در سطوح زیر مجموعه وزارت کشور بیشتر نمود دارد. اما چه شد که اصلاحطلبان امروز نگران هستند و تاکید بر رویکرد حزبی دارند؟
مسعود پزشکیان، رئیسجمهور بارها در مناظرات انتخاباتی و پس از انتخاب شدن، کلیدواژه «وحدت ملی» و «وفاق ملی» را به کار برد، شاید نگرانی امروز برخی اصلاح طلبان همین کلیدواژهها باشد که منتج به تشکیل کابینهای فراجناحی شود، شاید هم نگرانی کواکبیان بخاطر عملکرد ممتاز و پشتوانه مردمی برخی فرمانداران شرق استان میباشد که بعضی از اصلاح طلبان با رویکرد عاقلانه به دنبال تثبیت و بهره برداری از ظرفیت آنها هستند.
انتهای پیام/*